Congé des Gamins * N°22* Alentejo

De ALENTEJO.

 

Veel minder bekend dan zijn Zuidelijke zusje, de Algarve,

maar zeker niet minder de moeite waard!!!

 

In 1Woord?

Waw!

 

èn puur...

èn authentiek ...

èn overweldigend ...

 

Het leven zoals het is.

 

De belangrijkste vervoersmiddelen hier zijn een kleine pickup met houten laadbak, een R4 of een klein rijbewijsvrij autootje.

 De bestuurders beschikken allemaal over dezelfde karakteristieken...lederen huiden,  vriendelijke gezichten, koffie-met-melk lamswollen truien, geruite 'klakken', een enorme rust.

 

Op zoek dus naar de Alentejo, of een echt stukje Portugal, arriveerden we daar nadat we nog het uiterst Zuidwestelijke stukje Europa meenamen...

We vonden daar de kleinste dorpjes, waar menig toerist nog niet de weg naartoe gevonden had en genoten met volle teugen van het alleen-op-de-wereld-gevoel.

 

 

 

 

 

 

De mensen leven er nog 'echt' met de natuur en wij waren uitermate blij dat we daar een stukje van mochten meegenieten.

We kunnen hier uren blijven vertellen over al die wonderlijk mooie dingen die we meemaakten en zagen, de inspirerende babbels die we deden, ...

maar woorden schieten tekort om dit unieke deel van de wereld te beschrijven.

Wij dragen ze voor altijd in ons hart en proberen onze ervaringen in enkele (uit de ongelooflijke hoeveelheid) beelden te laten zien...

 

 

De kusten zijn hier bijzonder spectaculair en enorm gevarieerd... uren wandelen zijn hier een must!

 

In Pedralva vonden we het lekkerste restaurant van de Zuidwestkust. Het dorpje was tot 4 jaar geleden een afgelegen spookdorp maar werd omgebouwd tot ecohotel. Het heeft al zijn glorie van weleer teruggevonden, temidden van de glooiende heuvels, vol Eucalyptusbomen. Een oase van rust en puur genot!

 

Evora werd ons overal warm aanbevolen, vooral ook omdat deze stad al sinds 1986 Unesco werelderfgoed is. De stad ademt een lange geschiedenis en je hoeft maar je ogen te openen om van de ene verbazing in de andere te vallen. Wij parkeerden aan de enorme aquaduct en verkenden vandaar de hele stad. Per toeval botsten we op de mediakunst-tentoonstelling 'Inter(in)vention' en dat was een moderne plus aan ons historisch bezoek van de stad. De tentoonstelling reist de wereld rond en is zeker ook met kids een bezoek  waard! Vooral de 'bubbles' van Kiyoshi Furukawa & Wolgang Münch (1988-2000) bleek de absolute topper!

 

 

Er schuilen vele mooie dorpjes en stadjes in die glooiende heuvels, die zacht overgaan van amandelbomen, in met menhirs bezaaide velden, vol bruine grazende koeien, via kurkeiken à volonté (Portugal is de grootste producent ter wereld!), naar olijfgaarden, over gigantische marmergroeves, naar druivengaarden, tot dè wijnstreek hier, met overal ooievaars op de kerktorens, ...

* bizar dat er hier niet meer kindjes gekocht worden (de Alentejo beslaat 30%van Portugal en toch leeft er slechts een kleine 10% van de bevolking!) *

 

uren kunnen we daarover vertellen, in geuren en kleuren ...

 

 

In Redondo bestaat er een eeuwenoude traditie van pottenbakken... wij zagen de typische smalle schouwen aan de oude huisjes binnen het oudste stadsgedeelte als de stille getuigen ervan. Toen we de man met de meest gekromde O-benen ooit, zagen voorbij wandelen, wisten we met zekerheid dat hij al levenslang pottendraait... toen we vriendelijk uitgenodigd werden in zijn atelier, geraakten we geboeid in een handen-en-voeten-gesprek verwikkeld met de sympathieke man, João. Binnenkort wordt er bij ons heerlijk geaperitiefd met nieuwe kommetjes en kruiken ;-)

 

 

 

 

Het allerfijnste van deze magnifiek mooie parel in Portugal, is dat werkelijk àlle producten, van etenswaren, over kledij, keukenwaren, tot schoenen en accessoires, hier zelf gemaakt worden. Wij lieten ons dan ook helemaal gaan en zijn bijzonder trots op onze authentieke Portugese-Alentejaanse aanwinsten ;-)