Hier loopt,
zoals dat het geval is bij de meeste 5-10jarige jongens,
een echte dinogek in huis.
Een stoere kerel,
die houdt van Dino's
maar ook van zijn knuffelbeer.
Die beer,
dat is een heel eenvoudig sober geval,
dat hij kreeg bij zijn geboorte van kennissen van mijn ouders.
Zal het toch wel altijd lukken dat dat de exemplaren zijn die ze het meest koesteren...
De beer zelf kreeg eigenlijk nooit een echte naam,
hij heet gewoon 'beer'.
Beer bleef steeds dicht bij z'n baasje
maar toen, plots,
moest beer een eigen bedje hebben...
Ik vind Ikea best tof, maar dan liefst met wat eigen toetsen...
zo kreeg beer in het verleden al eens een dit gepimpt Ikeabedje,
dat helemaal past(e) bij de kleuren van Maxime's kamer:
maar beer vond die bloemen toch maar iets voor meisjes...
In de kringloop vonden we dit geweldige stevige houten bedje, gemaakt in Finland,
voor de volle Euro,
tell me,
da's toch te zot voor woorden?!
Veel opsmuk had dat bedje niet nodig,
het ziet er helemaal stoer en naturel uit.
Enkel nog zijn naam werd erop gezet
(met olieverf en dezelfde sjablonen van het boomhuisje),
zodat niemand zich vergist van bed,
ah ja.
En misschien zien 'de mannen' er later nog een extra functie in...
'beer' weetjewel (in 't Engels)...
Enkel,
er waren nog geen dekentjes voor beer voorzien
en ook hij wil toch knus de herfst en winter door?
Beer en Maxime kozen voor een Dinostof,
hetzelfde van dit hemdje, maar dan in de 'legerversie' (dixit Maxime),
gecombineerd met streelzachte kaki fleece.
Alors on dort!
