DIY ▲ bokaalverlichting

 

 

Op Woonblog zie je de leukste DIY & interieurtips verschijnen en de bokaalverlichting stond dan ook meteen met stip op één bij ons.

 

De confituurbokalen werden gretig geledigd, de nodige fittings gekocht bij Habitat, en de tijd om het te maken vrijgemaakt ;-)

 

En o wat staat dat zoo veel beter dan die Ikeaverlichting
(die dan wel weer die spectaculaire handdimming had ...;-) )!

Om alles netjes af te werken, werd er een wit geoliede houten 'kist' gemaakt, waarin mooi alle kabels verdwijnen en je geen gaten in het betonnen plafond ziet.

 

Vintage toiletzak

 

Het duurde lang eer ik iets durfde doen met het prachtige vintage tafelkleed, in een oud, stevig en oerdegelijk dicht geweven toile cirée, maar nu deze toiletzak er staat ...

 

Een vintage lichtblauwe rits combineert mooi met het oude beige en bruine.

 

 

De toiletzakken zijn eenvoudig om maken en handig in gebruik,

zoals je hier en hier al kon zien.

 

Het patroon ervan is ook heel eenvoudig aan te passen naar je eigen goesting, volgens de duidelijke uitleg hier.

Op vraag van een vriendin maakte ik het originele toiletzakje dan ook snel 2x zo groot. Het lijkt gigantisch maar is handig in gebruik om bv. pampers in te steken op de verzorgingstafel.

 

 

 

 

Toile cirée,

het blijft een handig en dankbaar materiaal om mee te werken èn te gebruiken.

France 50 § Bédoin - het oude gedeelte §

Bédoin heeft een heel gezellig dorpje 'beneden', met een grote straat waarlangs al het verkeer passeert, zeer typisch Frans, en waar men vanaf de terrasjes schoon alles en iedereen in het oog kan houden, genietend van un café of rosé, al dan niet vergezeld van een lekkere franse lunch(menu) (voor meestal geen geld ;-)).

En dat kleine witte torentje bovenop die witte berg, dat is'm, die Reus van de Provence, de Mont Ventoux, die een onmetelijke aantrekkingskracht uitoefent op een ontelbare hoeveelheid mensen. Ook op ons dus ;-)

 

Ingezoomd ziet dat er zo uit:

 

 

Verken je de straatjes van het oudere en stillere gedeelte, dan beklim je automatisch de colline waar ook de église en de point de vue gelegen zijn.

 

 

Mijn droomhuisje tegen de wallen staat er ook nog steeds te pronken ;-)

  

De rust en Provençaalse geuren en kleuren van de zandkleurige huizen en hofjes zijn zo overweldigend, dat je er uren  zonder een saai moment zou kunnen ronddwalen (zonder ook maar een levende ziel, restaurantje of winkeltje tegen te komen).

 

Deze foto's zijn genomen in april 2013, waarbij we de Reus klaarder zagen dan ooit tevoren, zonder enig zuchtje wind/Mistral. Uitzonderlijk zalige dagen ;-)

France 49 § Bédoin - l'église §

Over de streek rond de Mont Ventoux kan ik ook bijzonder lyrisch zijn, zoals je al voor een klein deel in augustus van vorig jaar kon ontdekken... het is één van die plekken in la France waar we ons nog het meeste van al 'thuis' voelen.

 

 

Over Bédoin blogde ik eigenlijk nog niet veel, buiten het pakketje van Elke Dag Zaterdag, dat ik daar (hoera!) vorig jaar ontving, heel bizar, maar daar komt nu verandering in  ...

 

In het dorpje van Bédoin kan je zoals in vele Provençaalse dorpjes, steeds (te voet!) hoger 'klimmen' via kleine middeleeuwse straatjes, en kom je terecht op een adembenemende point de vue, die zelfs uittorent boven de al boven het dorp gelegen kerk.

Je krijgt er dan ook meteen een prachtig zicht op de reus van de Provence - de Mont Ventoux - bij, indien de wolken je zicht niet belemmeren.

Maar geen nood, dit is de Provence en de Mistral zorgt er meestal voor dat de wolken gigantisch snel voorbijdrijven...

 

De hele site herbergde een hele tijd geleden het kerkhof en de weg ernaartoe laat wel mooie sporen van een soort kleine bedevaartsweg zien.

 

 

Maar voortaan zal je zelfs met de wagen deze plaats kunnen bezoeken want ze zijn volop bezig om een weg en parking aan te leggen, beetje jammer, maar wel goed om het toerisme aan te wakkeren in dit deel van het dorp... ieder zijn prioriteit natuurlijk.

DIY ▲ Potloodstronk

Een houten stronk voor een natuurlijke manier van geordend kleuren...

Ik vond het idee op Pinterest, alweer een hele tijd geleden.

 

 

 

Zoals steeds hou ik van een goeie DIY die een bijzondere eenvoud met een zekere esthetiek en gebruikscomfort combineert.

 

Snel klaar is ook natuurlijk altijd mooi meegenomen, zodat al snel eenieder van de gamins voorzien was van een eigen exemplaar.

 

 

Eigenlijk past ruw hout bij elke stijl, zowel met wit, zwart als kleur matcht het hier perfect.

 

Maxime is in volle natuurontdekkings/avontuurfase en daar past deze potloodstronk ook ideaal bij!

 

 

Onder het motto 'hoe ouder, hoe echter',

laat hij zijn boekjes niet los...

 

Kip met aardappelen, venkel en oesterzwammen

... een fantastisch verrassend en gezellig 'familiekost'recept van Jeroen Meus,

gekregen van een vriendin, die het kreeg van een vriendin

en ik geef het door aan u...

hoeveel 'schoner' kan het worden?!

 

 

 

Het recept vind je uiteraard bij Jeroen Meus,

gebruiksklaar voor u om aan te passen aan uw eigen gezelschap.

 

Ik kan u enkel vertellen

 

 hoe heerlijk overweldigend die mix aan allerlei minder gebruikte smaken wel is

 

en welke gezelligheid zo'n stoofpot, geserveerd in oude Bochborden, wel creëert

 

en hoe stil het dan wordt als iedereen er van begint te smullen en te likken en te smakken

 

en hoe iedereen dan achteraf een lepel vraagt om toch nog het laatste van de saus uit dat bord te krijgen

 

en hoeveel beter de doordrongen kliekskes ervan de volgende dag wel niet smaken

 

en

 

en

 

...

 

enfin, een aanrader en een lijstje om zelf aan te vullen dus ;-)

Faux Cache-coeur jurk

Na enkele varianten met fietsen, bloemen, vogels, jeans en teststof, daagden de kleedjes uit 'Stof voor durf-het-zelvers'  me deze keer uit om een kleine aanpassing of twee te maken...

 

 

Het prachtige ouderwets bloemige stofje van het belgische 'Little History', dat ik kocht bij de 'Kleine Hoogheid', ligt al een hele tijd klaar om er een wikkeljurkje van te maken.

 

Het werd dus een 'faux cache-coeur' vanboven,

 eentje dat langs voor een wikkeljurkje lijkt maar vanachter gewoon sluit met knoopjes,

met een rimpelrok eronder (mijn favoriete rokdeel ;-)).

 

Ik kwam wel maar net toe met de anderhalve meter die ik had, oef!

 

De vintageblauwe knoopjes kocht ik op de rommelmarkt van St Struiden in oktober vorig jaar en stak ik in andere kleurversies ook bij de PIF's van 2012.

 

De kleuren matchen mooi en zo worden de vele bloemen schoon onderbroken.

 

 

Ik denk dat dochterlief een nieuwe favoriet in de kast heeft hangen ;-)

Chez Rachel * Rachel Khoo

'The little Paris kitchen'

is de oorspronkelijke titel...
* Geen idee waarom die titel moest wijken voor de vlaamse versie?! *

Alleen die titel al zou de curiositeit voldoende moeten aanwakkeren!
 

Of toch minstens de cover van het,

ok, zoveelste 
* maar dat deert niet *

kookboek.

 

Enige tijd geleden stonden enkele van haar prachtig gefotografeerde gerechten in de Flow...

* die een tweede leven kregen als cadeauverpakking *

en bizar genoeg
* zeker gezien mijn grote liefde voor alles 'France' *
 bracht ik nu pas haar boek eens mee van de bib.

 

Ideaal ook voor op het nachtkastje...
want het is een fijn vormgegeven boek boordevol mooie foto's, tekeningen, anekdotes en leuke weetjes of extra's.

GC ... de initialen van mijn geliefde ...
is het een teken?! ;-)

 

Surf zeker eens naar haar site, inspiratie te over!

 

 

Ooo en onderstaande korte inhoud van dit boek, met verwijzing naar Julia Child, zou ik nooit gesnapt hebben indien ik niet de film 'Julie & Julia' net had gezien...Eentje om duimen en vingers bij af te likken!!!

 

Samenvatting:
In de kleinste keuken van Parijs kookt een Engelse met bijzonder veel talent: Rachel Khoo. Met haar frisse kijk op de Franse keuken en een uitzonderlijk gevoel voor smaak, kleur en compositie is Rachel al met recht de nieuwe Julia Child genoemd. Haar recepten zijn onmiskenbaar Frans, maar niet moeilijk: elke kok thuis kan ze maken. Of het nu gaat om een Provençaalse stoofschotel, een authentieke kippensoep of een quiche lorraine, de recepten van Rachel smaken naar meer!
 

 

Toile Cirée à volonté

Ik dacht dat ik het wel gehad had met toile cirée ritstasjes en toiletzakken stikken, na de vorige productieve keren en na 40 stuks helpen stikken voor Moederdag in Maxime's klas...

maar er vallen tegenwoordig zoveel hints en lieve woorden, voor nakende verjaardagen of andere festiviteiten,

dat ik er ineens een bandwerkatelier van maakte...

Perfect op maat van elke vriendin,

leuk om te kunnen variëren volgens ieders smaak!
En zo rolde er wat vanalles van onder de Bernette...
en ook al waren sommige dingen op voorhand niet echt mijn goesting,
eens gestikt vind ik alles best ok!

En de rode FLUO draad RITS, naast de Toile Cirée,
is echt een trend waar je niet naast kan zien,
tenzij je in een vorige fase erdoor verblind was!